Sanblas and Colombia adventuresss
Door: Sarah
Blijf op de hoogte en volg Sarah
21 April 2014 | Panama, Panama-stad
Ook hier wordt Pasen gevierd en dat is goed te merken ook. Wij zijn nu in Quito, Ecuador, en bijna alles is dicht. Gelukkig hebben we vandaag nog wel ergens een leuke markt gevonden en een park waar van alles te doen was met Ecuadoriaanse skatende jongens om het paaspubliek te entertainen:).
Okee zo twee weken geleden hebben wij onze san blas avonturen meegemaakt. Vanuit Panama met de boot 5 dagen langs onbewoonde eilandjes trekken. En het was echt zoals ze beschreven, parel witte stranden en helder blauwe zee. Elke dag zo ongeveer twee uur op de boot. De zee was helaas wel ruig en dat hebben we gemerkt ook met ons ieniemie motorbootje. Oja en zeezieke mensen(waaronder ik-_-'). De eerste dag moesten we al meteen een dag extra blijven omdat ze het niet aandurfden om de zee op te gaan. Nou wij snapte niet waarom wel die tweede dag want het was nog steeds hartstikke ruig, af en toe dachten we echt dat we overspoeld zouden raken door een golf of dat de boot zou kapseizen. Gelukkig alles overleefd en het was het uiteindelijk hartstikke waard! We hadden een grote groep van zo'n 30 man, wat wel uitzonderlijk was want normaal is het een groep van rond de 15 man. Super gezellige en leuke avonden beleefd. Een avond hadden we zelfs twee verjaardagen en mochten we die vieren op een verlaten eilandje(vlak bij het eiland waar we sliepen) met een kampvuurtje en muziek onder de sterrenhemel. En ja hoor om 12 uur was het zover, happy birthday zingen voor de jarigen en zij daarna met nog een paar andere lekker skinny dippen. Plus een kuna(inheemse bevolking van de san blas), een van onze kapiteinen. Blijkbaar was die hartstikke dronken en had die van alles en nog wat gebruikt. Hij was iig happy want hij wilde iedereen wel een knuffel geven in het water(lees, nog steeds hartstikke naakt dus). Haha nou alle andere natuurlijk niet. Iedereen het water weer uit, aankleden en verder feesten. De kuna blijkbaar niet want op een gegeven moment was hij kwijt. Iedereen toch een beetje bezorgd, het 'hele' eiland afgezocht maar geen kuna. Ook tijdens onze terugtocht was iedereen nog steeds bezorgd en werd er nog in het water gezocht. Aangekomen bij het andere eiland ging een van de stafleden even het dorpje verkennen en kwam gelukkig terug met het nieuws 'guys no worries the kuna is found'. Iedereen klappen wantjaa de kerel was behoorlijk van de kaart en daar in het water je weet het maar nooit. Maar hij was gewoon lekker aan het genieten en in z'n nakie terug gezwommen naar het grotere eiland. Dit grotere eiland was een eiland waar de kuna's woonde en waar we overdag ook een rondleiding kregen. Heel speciaal we mochten kennis maken met de chiefs, het waren er 5. En heel grappig eentje probeerde zelfs op z'n beste Engels ons welkom te heten. Eef en ik hadden nog wat kleine dingetjes gekocht om aan de kunakids kado te geven. Poeh toch lastig hoor, zo zie je 5 kinderen en denk je daar alles aan te kunnen verdelen en zo staan er binnen no time 20 voor je neus. Wel lastig dat je ze niet allemaal blij kon maken, maar gelukkig wel een paar. Die dagen daarna nog genoten aan het strand, zelfs van een eilandje naar een ander eilandje kunnen zwemmen en mooie avonden kletsend onder de sterren doorgebracht. Eenmaal aangekomen bij de grens van Colombia werden echt al onze backpacks binnenste buiten gekeerd. Alles eruit en de drugshond werd er op los gelaten. De hond vond iets! Maar gelukkig was dat de neptas die ze er zelf tussen hadden gelegd voor de hond z'n training. Daarna met de boot naar Capurgana daar nog een gezellige laatste avond met mensen van onze groep doorgebracht en afscheid genomen. Die dag daarop nieuwe avonturen en op naar de steden, Medellin.
De eerste avond mochten we nog mooi crashen bij Mike en Derrick, twee Canadese jongens uit onze groep die daar al een appartement hadden gereserveerd. Dat was luxe zeg na dagen in hangmatten te hebben geslapen en 'bucketshowers' te hebben gehad. Wij voelde ons weer als herboren na een nachtje op een zacht matras en een warme normale stromende douche;). De volgende dag naar een hostel gegaan en meteen in de middag een gratis walkingtour gedaan. Zeer interessant vooral als je hoort dat je er in de jaren 90 echt niet zo had kunnen rondlopen als nu. Veel te gevaarlijk met alle aanslagen van guerillastrijders en andere terroristische aanslagen. De gids vertelde dat hij echt in angst was opgegroeid en blij was dat hij zijn volwassen leven met een veilig gevoel in zijn eigen stad kon doorbrengen. Verder met de kabelbaan naar boven gegaan waar je echt een prachtig uitzicht had over de stad en een laatste avondje wezen partyen met onze Canadese boys. De volgende stop werd Salento. Een dorpje in het koffiegebied van Colombia. Super mooi gelegen tussen de bergen en hele groene uitgestrekte koffievelden. Daar een koffietour gedaan en Colombiaanse koffie geproefd. De volgende dag een hike naar Cocora. Damn prachtig daar zeg, net een plaatje uit een sprookje. Hele hoge waxpalmbomen tussen de vele groene bergen. Na een beetje tussen de natuur wat te hebben gerelaxed op naar de stad. Naar Bogota, de hoofdstad van Colombia. Ook daar weer de stad verkend, maar nu door middel van een biketour wat erg interessant was en handig! Bogota is namelijk een super grote stad en met de fiets verplaats je je toch iets sneller dan lopend. Haha de fietstour werd geleid door Mike, die er zelf enigszins uitzag als een dakloze maaar het verder super leuk deed. We hebben veel graffiti gezien, ook het red light district. Wat net Amsterdam was alleen met Colombiaanse chicas met enorme asses and boobs. Dat is nog wel een dingetje van Colombia, ze geven erg veel om hun uiterlijk. En veel vrouwen laten dan ook hun kont en boops verbouwen. Verder veel verschillende parken en heel gek midden in Bogota, hele compleet uitziende Britse woonwijken. Dit had er blijkbaar mee te maken dat Engeland nogal flink wat invloed daar had van oudsher.
Bogota zeiden we gedag op zondag en 's middags vertrokken we naar Cajica een uurtje vanaf Bogota. Een dorpje waar Hedwigs familie woont(een vriendin van Eva die half Colombiaans is) en die had heel lief gevraagd of we daar een nachtje mochten slapen. We werden echt hartstikke warm onthaald, zo lief! Haar oom kwam ons ophalen, wat nog niet zo makkelijk was want wij stonden blijkbaar op een andere plek dan afgesproken. Wisten wij veel! Uiteindelijk na wat heen en weer gesms had hij ons gevonden. Haha wij hadden gesmst 'we staan bij een restaurant met een witte auto en twee grote rugzakken'. Dat was de grap van de dag wantjaa witte auto's en restaurantjes dat kon overal zijn:p! De oma van Hedwig ontmoet en daarna naar haar andere oom, de twee oom hebben ons 's avonds rondgeleid door het dorpje. Haha en ja we waren de enige witte, dat viel lekker op. Want wat kwamen wij daar nou doen in dat dorpje? Nou Hedwigs familie bezoeken:). De volgende dag werd er weer goed voor ons gezorgd en probeerde Carlos, hedwigs oom, zelfs te regelen dat we met een van zijn collega's in de vrachtwagen mee naar Cali konden rijden. Haha wij zagen het al voor ons, wij in een vrachtwagen. Helaas belde de collega een half uur van te voren af want er was niet genoeg lading dus hij mocht nog niet vertrekken. Zo flexibel als we tegenwoordig zijn tijdens deze trip;), ons daarbij neergelegd en de nachtbus van Bogota naar Cali gepakt. Bussen hier zijn btw erg luxe, hartstikke veel beenruimte, films en WiFi! Niks vergeleken met die verschrikkelijke euroline bussen in Europa. Die avond afscheid genomen van de familie en iedereen hartstikke bedankt voor de lieve en goede zorgen.
Ook in Cali hadden we weer een lokale amigo dankzij Hedwig. Dus Hedwig bij deze een speciaal bedankje voor jou;p!
We verbleven in Cali in hostel Viajero en wie kwamen we daar tegen, Giel! Onze dutchiebuddie van de sanblas groep. Die dag waren we gaar van de nachtbus, gezellig met Giel en nog wat andere mensen geluncht en het verder rustig aan gedaan. De volgende dag gemeet met Fabian, onze lokale amigo. Wauw, hij had hele plannen voor ons uitgestippeld met wat we konden doen. Wij dachten we gaan gewoon een gezellig stadswandelingetje maken, maar nee hoor de dagen daarna hadden we onze persoonlijke gids plus taxichauffeur! Hij heeft ons 's ochtends downtown laten zien. Daarna samen naar de tattooshop gegaan want ik had de dag daarvoor iets laten ontwerpen en zo kon hij met zijn Spaans aangeven welke veranderingen ik nog wilde. Ons Spaans reikte helaas niet zover om dat allemaal in detail uit te kunnen leggen, dus ik was blij dat we hem hadden wantjaa dit zit toch voor eeuwig op mijn lijf! Na wat veranderingen was ik tevreden en uiteindelijk de knoop doorgehakt. Ieghh ik was best wel een beetje zenuwachtig maar gelukkig was het te doen en ben ik er happy mee:))! Eef had meteen ook maar ff der oor laten piercen, het is allemaal super cheap vooral vergeleken met de prijzen in NL! De volgende dag zijn we naar een rivier geweest, samen met zijn zwangere vrouw. Blijkbaar is dat iets typisch Colombiaans, want daar zaten hele families te chillen en gezellig te koken. Velen hadden vakantie vanwege Semana Santa(pasen). In Cali hebben ze ook op een berg een enorm beeld van jezus net als in Rio. We waren daar met de auto naar toe gegaan maar eenmaal boven aangekomen was het gesloten door de drukte van Pasen. Uhmm pech voor ons er mocht niemand meer naar boven, het was te druk. De laatste dag zouden we gaan lunchen met z'n viertjes bij een restaurant met 'comida tipico' tussen de bergen. Als verrassing had hij z'n moeder meegenomen want z'n vrouw voelde zich niet lekker door de zwangerschap. Z'n moeder en ook oma hadden we al een keer eerder ontmoet tijdens een plaspauze bij zijn moeders huis;). Echt allebei van die lieve Colombiaanse vrouwtjes die ons 'muy linda' vonden. Dat betekent 'heel mooi', hihi schattig. Ze stonden er op ons eten te betalen maar wij wilden juist iets terug doen. Maar nee dat stonden ze beiden niet toe. Uiteindelijk hebben we wat kleine kadootjes als bedankje gekocht, haha wat Fabian ook met moeite aannam. Ojaaa niet te vergeten, Cali is de salsa Capital zeggen ze. Dus nog een avondje salsa wezen dansen ergens in een tent met wat mensen uit het hostel. En jepp die mannen hier weten hoe ze moeten leiden hoor. Vrijdags afscheid genomen van Fabian en hem ook weer hartelijk bedankt, 's avonds de nachtbus naar de grens van Ecuador gepakt. Zo konden we mooi in de ochtend de bordercrossing doen en moesten we daarna nog 5 uur met de bus naar Quito.
Inmiddels één dag gespendeerd in Quito en morgen alweer vertrekken naar Baños, een plekje hier drie uur verderop waar je actieve dingen kan doen zoals wildwaterraften en hiken. En tja we missen onze exercise van thuis toch wel hoor, dus dat hopen we zo een beetje goed te maken.
Lieve mensen fijne paasdagen en tot een volgende update!!
Knuffels vanuit Quito(waar het trouwens lekker afkoelt in de avond naar zo'n tien graden ong-_-')
-
21 April 2014 - 20:06
Gerda:
Hee Saartje en Eef, fijn om weer wat te lezen en te horen over jullie avonturen.
Bijzonder om zo ver weg Pasen te vieren. Eieren zoeken kennen ze daar vast niet.Weer een hoop meegemaakt en gezien. Dikke kus en pas heel goed op elkaar. Xxx -
21 April 2014 - 20:12
Charlotte:
Klinkt super gaaf meiden!
En saar je tattoo is prachtig!
Liefs, chotje -
21 April 2014 - 20:26
Hilly:
Leuk, leuk. En zo véél in één verhaal! Van dagen varen op de woeste zee tot koffieplantages en local amigos. Je zou d'r een heel boek mee kunnen vullen. Goed opgeschreven Sarah, het leest lekker weg en het smaakt naar meer! -
21 April 2014 - 21:08
Hedwig:
Im crying!! Thnx for the stories ladies xx
-
22 April 2014 - 08:19
Marvin:
jullie missen hier niks.... erg leuk de avonturen van jullie -
22 April 2014 - 16:06
Anouk:
Chicaaaas muy lindas! Jippieeeeeeeee dacht ik toen ik een nieuwe blog zag! Haha echt leuk om het zo met jullie mee te ervaren. En wat een geluk met die lieve vriendin van eva, beter dan een tour van de locals kun je het niet treffen lijkt me! :-) ik dacht miss wordt het na de eerste 2 maanden wel ietsje minder spectaculair maar jullie blijven fantastische dingen meemaken! Geweldig! xxxx -
24 April 2014 - 08:45
Adinda:
Jeeej! Lekker lang weg dromen tijdens jullie verhaal heerlijk! Wat een avonturen weer haha kapiteintje die gewoon even terug zwemt hahaa! Super chill zeg dat jullie zo mooie plekjes hebben gezien door die family van Hedwig! Haha ik heb wel is in docu op tv gezien over die vrouwen die zich Laten verbouwen omdat ze anders er niet bij horen echt bizar!! En ja tattoo staat je super gaaf! Wil hem zo graag in het echt zien hihi! Ik verheug me op jullie foto's! Mis je lieverd dikke kussen voor jullie! X -
27 April 2014 - 09:01
Katja:
Jeetje wat een avonturen allemaal. Echt geweldig. Wat fijn dat jullie het lekker naar jullie zin hebben. Wat een lieve mensen man, die familie van Hedwig. Super gastvrij. Maar een goeie manier om de cultuur te leren kennen ook. Hihi maar veel plezier in Ecuador , lekker actief doen. Dikke knuffel schatjes, xoxo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley