Stuck in Panama City

Hier onze laatste update vanuit Midden-Amerika, op dit moment vanuit Panama City. Zaterdag reizen we namelijk via de San Blas eilanden per boot naar Colombia, en vanaf dan zijn we dus in Zuid-Amerika. Heel wat meegemaakt sinds de laatste update dus ik zal alles een beetje proberen samen te vatten.

Onze laatste stop in Costa Rica, was Puerto Viejo, een reggaetown aan de Caribische kust. Myra (uit Nijmegen die we kennen vanuit Nicaragua) was al 1 dag eerder gegaan en zou ons meeten in Puerto Viejo en daarna met ons doorreizen naar Bocas in Panama. De eerste nacht hebben we doorgebracht in een eigen cabana, wat wel weer fijn was na een aantal dorms en de volgende ochtend meteen gemeet met Myra en naar een ander hostel gegaan genaamd Rocking J's. Super groot hostel met 2 grote overdekte ruimtes met allemaal hangmatten waar je in kunt slapen. Een hangmat was de goedkoopste optie, dus besloten we om maar een aantal nachten in een hangmat te gaan slapen. Niet echt de meest comfortabele optie (vond ik) maar prima te doen. De eerste dag lekker rondgelopen en de boel een beetje verkend, en de volgende dag besloten we om fietsen te huren, van die beachcruisers en te gaan fietsen naar het Jaguar rescue centre een paar kilometer verderop. Dit was een rescue centre voor allerlei dieren, die daarna in de meeste gevallen weer vrijgelaten worden in het wild. We kregen een tour en hebben o.a. een kaaiman, iguana's, uilen, luiaards, herten en aapjes gezien. De aapjes waren het leukst, want daarbij mochten we in het hok en de apen kwamen dan naar je toe en soms zelfs op je zitten. Erg grappig, we liepen het hok in en één van de apen ging op Saar's hoofd zitten en vond het wel een prima plekje om de volgende 10 minuten ofzo door te brengen. Na de tour zijn we verder gefietst, langs de kustlijn aan de ene kant en de jungle aan de andere kant en hebben we een strandje opgezocht met super mooi helderblauw water. Daar even gechilled en daarna weer verder gefietst naar een volgend dorpje. Voor het donker werd weer terug richting Puerto Viejo en bij elkaar zo'n 25 km gefietst, dus ja we doen ook af en toe wat actiefs ;)

Na 3 dagen in Puerto Viejo hebben we de bus genomen naar de grens, en vanuit daar verder naar Bocas del Toro in Panama. De grens was echt super shit want ik voelde me totaal niet lekker die dag en wilde alleen maar slapen, en Saar had haar returnticket niet uitgeprint en kreeg daardoor geen stempel. Dus snel naar een internetcafé en returnticket uitprinten, stempel halen en daarna konden we gelukkig weer verder. Het is trouwens echt een corrupt zooitje hier, want als je nog geen returnticket had kon je voor $30 bij een taxi chauffeur een fake ticket kopen om zo alsnog je stempel te krijgen. Na een shuttle ritje vanaf de grens kwamen we aan in Almirante, super mooi uitzicht trouwens tijdens de shuttle rit. Vanuit Almirante neem je vervolgens een watertaxi voor ongeveer 30 minuten en dan kom je aan in Bocas town op het main eiland. De enige manier om hier te komen is dus per watertaxi, en de omgeving is echt zooo mooi dat is gewoon niet te beschrijven. Alleen maar open water en kleine groene eilandjes, super helder water en andere bootjes.

Ons hostel was niet op het main island maar op een klein eilandje wat op 30 seconden afstand met de boot was. Super leuk hostel, gebouwd over het water, alles van hout en schommels en een trampoline waarmee je in het water kon springen. De eerste avond rustig aan gedaan en op tijd gaan slapen want de volgende dag, zaterdag was Saar haar verjaardag en was er een grote party in ons hostel. Zaterdagochtend zijn Myra en ik om half 7 opgestaan om naar Bocas town te gaan om daar een fles drank te kopen als cadeautje en een taart. Dus met een klein bootje naar de overkant en om 7u 's ochtends een fles vodka gekocht in de supermarkt, en een verjaardagstaart. Toen terug naar het hostel en een pancake ontbijtje gemaakt. Het leek ons leuk om een activiteit te gaan doen die dag, en we hadden gezien dat je quads kon huren op het main eiland. Berit, een Amerikaanse uit onze dorm wilde ook wel mee en dat kwam goed uit want dan konden we per 2 op een quad. Dus na wat onderhandelingen over de prijs besloten om 2 quads te huren bij de Flying Pirates die een gedeelte van het eiland hadden afgehuurd en alleen hun quads mochten daar komen. Het quadrijden was nog best lastig in het begin want het waren geen automatische quads maar je moest schakelen met je voet, en wij waren daar natuurlijk niet op voorbereid met onze teenslippertjes aan. Ook Myra moest in het begin erg wennen, en gaf na het schakelen iets te veel gas waarna de voorwielen van de quad de lucht ingingen en wij achterover vielen (ik achterop). Gelukkig zat er een stalen kist achterop waardoor we weer terugveerden, maar het zag er vast erg grappig uit.

Na lekker rond te hebben gereden over zand, modder, en de jungle kwamen we uit bij een stuk waar we moesten gaan lopen. 20 minuten ongeveer en dan zouden we uitkomen bij een heel mooi strand. Dus na ongeveer 20 minuten inderdaad het strand gevonden, en daar was een soort hutje op de hei met 1 cowboy en wat paarden. Ons water was inmiddels op dus wij naar de cowboy toe om te vragen of we misschien wat water van hem konden kopen. Helaas had hij geen water, maar hij zei dat we wel wat kokosnoten van de bomen konden halen en dan het kokoswater drinken. Gelukkig mochten we zijn machete lenen en konden we daarmee de kokosnoten openhakken en idd het water drinken. Voelde echt als een soort van expeditie robinson haha! Daarna teruggelopen naar de quads en weer teruggereden naar Bocas town. Daar kregen we nog een biertje van de flying pirates omdat het Saar's verjaardag was. En ja, eigenlijk lusten we geen bier, maar we moeten er maar aan wennen met alle gratis biertjes.

In het hostel waar we verbleven wordt iedere woensdag en zaterdag een grote party gegeven dus dat kwam goed uit, want het was zaterdag. En dat begon uiteraard met ladies night (zie gratis drankjes) en een free shotje voor Saar want ja ook alle barmannen wisten dat ze jarig was. Nooit gedacht dat er zo veel mensen in het hostel paste, maar het stroomde echt vol en ik denk dat er wel 2/300 man rondliep. Super gezellig, en weer allemaal gratis drankjes, maar gelukkig geen herhaling van mijn verjaardag, maar gewoon een super geslaagde avond! Wat nog wel erg grappig was, is dat hier echt overal zwaar gepantserde en gewapende politie/ legermannen rondlopen, en zo ook op de party in het hostel. Wij hadden Sarah een aantal ballonnen gegeven en toen ze langs de legermannen liep vond ze het wel grappig om met de ballonnen op hun hoofd te slaan. Wij dachten meteen, ohjee nu worden we eruit gegooid, maar nee hoor als blank blond meisje kun je hier echt alles maken.

Volgende dag lekker uitgeslapen en rustig aan gedaan, en de dag erna hebben we een tour gedaan. Tijdens de tour gingen we eerst dolfijnen kijken (3 dolfijnen gezien in de verte) daarna snorkelen, en daarna naar een eiland genaamd Zapatillo. Een onbewoond eiland met witte stranden en een helderblauwe zee, echt super mooi! Dus daar hebben we wat uurtjes doorgebracht en toen was onze laatste avond in Bocas alweer aangebroken. Dus nog uit eten geweest met z'n 3en en toen een beetje op tijd gaan slapen om de volgende ochtend richting Boquete te gaan en Myra ging weer terug naar Costa Rica/ Nicaragua. Wel erg jammer om afscheid te nemen want Myra was een goede aanvulling op ons team :)

We moesten dus weer met de watertaxi om uit Bocas te komen en daarna met de bus naar David en daar weer overstappen naar Boquete. Boquete is een dorpje tussen de bergen een beetje vergelijkbaar met Monteverde in Costa Rica waar we zijn gaan ziplinen. Toen we aankwamen bleek dat letterlijk alle hostels vol zaten door een groot evenement in David en na een uur zoeken waren we er wel een beetje klaar mee. Gelukkig was er een aardige vrouw van een vol hostel die ons haar telefoon en wifi liet gebruiken en zo konden we uiteindelijk toch een slaapplaats vinden. Omdat het evenement in David leuker scheen te zijn dan in Boquete blijven besloten we om de volgende dag maar terug te gaan naar David. In David was het echt één groot gekkenhuis door de "feria". Een groot evenement wat iets te maken heeft met de verkiezingen die over een maand plaatsvinden, en op de dag dat wij er waren was het de dag van de paarden. Dit betekende 5000 paarden en 5000 cowboys in een soort van parade met allemaal muziek en bandjes. Wel erg gezellig, maar na 1 nachtje hebben we 's ochtends vroeg de bus genomen naar Panama City, een busrit van ongeveer 7 uur.

We hadden echt zin om naar Panama City te gaan omdat dit wel een leuke stad zou zijn in vergelijking met andere hoofdsteden in midden Amerika. En daar konden we naar de mall om wat spulletjes te gaan kopen die we nodig hadden. We kwamen aan in de bus terminal en hadden al een hostel geboekt in Casco Viejo, het oude gedeelte van de stad. Na een beetje rondvragen wisten we welke bus we moesten nemen, want dat was goedkoper en avontuurlijker dan een taxi nemen. Dus met de bus naar Casco Viejo gegaan en ons hostel gevonden waar we 1 nachtje zouden blijven en daarna zouden we naar Luna's Castle verhuizen wat meer een party hostel is. Dus de volgende dag onze spullen verhuisd en toen wilden we de stad gaan verkennen. Vanaf Casco was het ongeveer 2,5 km naar het centrum met alle wolkenkrabbers, en dat kon je gewoon lopen langs de zee over een groot voetpad. Dus na een tijdje lopen kwamen we inderdaad midden tussen alle wolkenkrabbers terecht. Niet echt leuk om tussen te lopen want er was erg weinig te zien behalve veel verkeer, hoge gebouwen en fast food restaurants. We wilden ook naar het nationaal park en dat leek wel loopbaar te zijn. Dus met behulp van gps op de iphone verder gelopen tot het punt waar we ongeveer bij het nationaal park moesten zijn. Inmiddels al iets van 3 uur door de stad gelopen op onze slippers dus we waren al best een beetje moe. Dus maar een taxi aangehouden en die bracht ons de laatste 2 km naar het park. We konden btw niet echt rustig over straat lopen in de stad want overal waar we liepen werd er wel naar ons geroepen of gefloten of getoeterd. We bereiden ons maar voor want dat schijnt in Zuid-Amerika alleen nog maar erger te worden. Maar goed we waren dus in het park, en daar bleek je dus een hike te moeten gaan doen. Daar waren we niet echt op voorbereid met onze slippers en helemaal geen eten en drinken mee, dus dat vonden we toch niet zo'n goed plan. De mall was volgens de medewerkster maar een kwartiertje lopen dusja dat kleine stukje extra lopen kon er nog wel bij. Dus toen maar naar de mall gegaan en een beetje geshopt en junk food gegeten.

We wilden in Panama City onze boottour naar Colombia regelen en wilden daar eerst goed research naar doen en reviews lezen. De tour die we in gedachte hadden was van Panama naar Cartagena in Colombia via de San Blas eilanden per zeilboot. Best een prijzige optie en in het hostel boden ze een goed alternatief aan. Namelijk een tour van 4 dagen via de San Blas eilanden naar Capurgana in Colombia. Maar omdat we nog niemand over deze tour gehoord hadden en we nog meer dan een week moesten wachten voor de boot zou gaan wilden we er eerst goed over nadenken. Na meerdere verhalen van mensen uit het hostel en wat research besloten we om maar voor deze tour te gaan, wat betekende dat we nog tot 29 maart moesten wachten (meer dan een week).

Wat we niet hadden verwacht is dat we nog veel bekenden zouden tegenkomen in Panama City, omdat wij best snel door zowel Costa Rica als Panama hadden gereisd. Maar omdat we nu vast zaten in Panama kwamen we toch nog veel mensen tegen die we kenden van eerder wat wel heel erg leuk was. Zo zijn we de Zweedse boys weer tegengekomen en een groepje Engelse jongens die we kenden vanuit Nicaragua en Bocas. De Engelsen vlogen vanuit Panama City weer naar huis, maar éen van de jongens was zijn go pro verloren tijdens het kajakken in Costa Rica en had een politie report nodig voor zijn verzekering. Hij had dit nog niet kunnen doen omdat hij geen Spaans kon, dus ik bood aan om mee te gaan naar het politiebureau om hem in mijn beste Spaans te helpen. Saar ging ook mee, dus wij met zn 3en naar de politie, ik uitgelegd dat hij zijn go pro was verloren en een report nodig had, nou dat bleek nog een heel gedoe. Eerst een uur gewacht op de toeristenpolitie die zouden Engels kunnen, maar dat was niet echt het geval. Toen bleek dat we met ze mee moesten naar een ander bureau, dus wij in het politiebusje richting centrum. Daar weer een uur gewacht, en toen bleek dat we moesten wachten op een vertaler. Die kwam uiteindelijk en na een hele dag op het politiebureau had Greg eindelijk zijn verklaring, niet echt een leuke laatste dag voor hem maarja...

Niet alleen hebben we een Panamees politiebureau gezien maar ook een Panamese dokter. Ik had al 2 weken last van mn buik dus besloot om maar naar de dokter te gaan voor we naar San Blas zouden gaan. Na $5 te hebben betaald mocht ik naar de dokter toe, erg sketchy in een achterbuurt en de hele behandelkamer hing vol met hindoeïstische posters, beelden en wierook. Ik in mijn beste Spaans uitgelegd wat er aan de hand was, en toen na 5 minuten Spaans praten bleek de dokter ook gewoon Engels te kunnen. Maar goed ik heb wat medicijnen gekregen en het was een interessante ervaring.

Saar had trouwens op haar verjaardag een nieuwe BFF gemaakt, namelijk Taylor uit de VS. Die vond Saar echt helemaal leuk en heeft de hele avond voor gratis drank gezorgd. Nooit gedacht dat we haar ooit nog zouden tegenkomen, maar ze stond ineens voor onze neus in Luna's Castle. Helemaal leuk en we zijn 3 dagen met haar opgetrokken. Naar de bios geweest (voor $2,50 want het was woensdag en blijkbaar extra goedkoop), en uit eten en samen wezen stappen. Tijdens het uitgaan kwamen we een Panamees tegen die voor Red Bull werkte en in een soort van Red Bull tank reed waar het dak van open kon. En hij wilde wel een rondje met ons over de boulevard rijden om 04:00 's ochtends. Dat vonden wij natuurlijk wel leuk, dus dak open en lekker een rondje langs de kustlijn gereden. Daarna gingen we even voor ons hostel zitten en raakten we aan de praat met een soort van politie agenten. De president van Panama scheen een soort van werkpaleis te hebben tegenover ons hostel en dat waren de bewakers van de president. Jonge gasten die ons maar al te interessant vonden, en ons maar bleven roepen terwijl we naar onze kamer waren gegaan met balkon met uitzicht op ja de politiemannen. Dus tsjah zelfs bij de politie voel je je hier niet echt veilig. Al met al een paar leuke laatste dagen gehad in Panama City, en deze blog wordt weer veel te lang dus ik ga het hierbij laten. Onze volgende update zal waarschijnlijk vanuit Colombia zijn want dat is onze volgende stop.

Blijf vooral commentaar achterlaten want dat vinden we nog steeds erg leuk :)

Liefs,

Eef & Saar